Przed 100 laty w niepoległej Polsce, 28 kwietnia 1924 roku, premier i minister skarbu Władysław Grabski (1874–1938) dokonał reformy polskiego systemu pieniężnego. Miejsce zlikwidowanej Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej i emitowanej przez nią marki polskiej przejął Bank Polski wraz ze złotym jako walutą narodową. Ustanowienie w 1924 roku złotego, poprzez odwołanie do tradycji systemu pieniężnego przedrozbiorowej Rzeczypospolitej, było kolejną manifestacją odrodzenia Polski oraz zwieńczeniem procesu jej odbudowy i ekonomicznej integracji terytoriów funkcjonujących wcześniej w strukturach państw zaborczych.

W Muzeum Narodowym w Lublinie jubileusz tego wydarzenia upamiętnia wystawa Złoty polski. W 100. rocznicę reformy walutowej Władysława Grabskiego, która przybliża złotego nie tylko w odniesieniu do dwudziestolecia międzywojennego, ale także ukazuje jego początki oraz miejsce w systemie monetarnym Rzeczypospolitej szlacheckiej i w czasach zaborów. Na wystawie historia złotego osadzona została w kontekście wydarzeń politycznych oraz zjawisk gospodarczych. Jego dzieje ilustrują monety (w tym kilka ich skarbów) oraz pieniądze papierowe, uzupełnione o ryciny z przedstawianiem władców Polski, reprodukcje map z epoki, fotografie, rachunki i opakowania po towarach.