Okładka książki "Łakome" Małgorzaty Lebdy.

 

 „Łakome” Małgorzata Lebdy

Sensualna, magnetyczna, dzika

Maj. Koniec świata. Stąd wszędzie jest daleko. Dwie kobiety przyjeżdżają tu, zostawiając za sobą dotychczasowe życie. Ale nie wita ich sielska rzeczywistość. Róża choruje, a jej mąż, by ją ratować, powoli rozmontowuje porządek, który konstruował całe życie.

Maja dotyka zmiana, którą trudno oswoić. Przyjezdne nie mogą, a może nie chcą, zapobiec nieuchronnej katastrofie, powoli rozprzestrzeniającej się na całą wieś. Wspomnienia mieszają się z tym, co tu i teraz, ludzkie ze zwierzęcym, troska z furią. Żywe rozpaczliwie sprzeciwia się śmierci. 

Oszczędna, oddziałująca na zmysły czytających powieść Małgorzaty Lebdy łączy wrażliwość na naturę, której częścią jest człowiek, z maestrią językową. Autorka tworzy wielowarstwową opowieść o sile żywiołów, zachłanności na życie i prywatnym kosmosie w momencie próby. 

*****

Tę prozę trzeba czytać w skupieniu. Wtedy uważność zostanie nagrodzona: pod powierzchnią historii ujawnią się tajemne wiązania słów i sensów. To, co sprute przez rzeczywistość, Małgorzata Lebda tka na nowo w języku. Łakome to wspaniała i poruszająca opowieść o chorobie, ciele i naturze. Oraz o wielu innych ważnych sprawach.

Wit Szostak

*****

 Małgorzata Lebda – poetka, ultramaratonka, miłośniczka rzek. Laureatka m.in. Nagrody Literackiej Gdynia i Nagrody im. Wisławy Szymborskiej. Świetna w uprawie ziemniaków.